5 TIPS ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ-ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Η διδασκαλία των βασικών καλών τρόπων μπορεί να είναι μια δύσκολη και περίπλοκη δουλειά με τα παιδιά. Μπορεί να νιώθεις ότι όσες φορές και να τους ενθαρρύνεις, απλά δεν προχωράει. Πιστεύουμε ότι το να μαθαίνουμε στα παιδιά να λένε παρακαλώ και ευχαριστώ είναι πολύ σημαντικό γιατί δείχνει στους ανθρώπους με τους οποίους αλληλεπιδρούμε ότι τους σεβόμαστε και τους εκτιμούμε. 

Χρειάζεται συνέπεια και μοντελοποίηση καλής συμπεριφοράς για να γίνουν αυτές οι λέξεις δεύτερη φύση για τα παιδιά, αλλά αξίζει τον κόπο μακροπρόθεσμα. Για να δούμε, πώς χρησιμοποιούμε αυτές τις ευγενικές λέξεις στο καθημερινό λεξιλόγιο των παιδιών μας; Ακολουθούν 5 συμβουλές και κόλπα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε με τα μικρότερα παιδιά σας.

1. Να είστε καλό πρότυπο

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να πουν παρακαλώ και ευχαριστώ είναι να το κάνουμε μόνοι μας. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις στις καθημερινές μας αλληλεπιδράσεις, ώστε τα παιδιά μας να μπορούν να δουν πώς και πότε να τις χρησιμοποιούν. Καθώς μοιραζόμαστε παιχνίδια, πηγαίνουμε σε εστιατόρια, πετάμε μια μπάλα στην παιδική χαρά, θα πρέπει να λέμε παρακαλώ και ευχαριστώ για να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να είναι ευγενικά. Μόνο βλέποντάς μας και ακούγοντας μας θα μάθουν.

2. Χρησιμοποιήστε τη νοηματική γλώσσα-χειρονομίες

Συχνά εμείς οι Λογοθεραπευτές χρησιμοποιούμε τη νοηματική γλώσσα κάθε εβδομάδα για να διδάξουμε στα παιδιά μας έναν εναλλακτικό τρόπο έκφρασης ενώ μαθαίνουν πώς να μιλούν. Η νοηματική γλώσσα βοηθά σημαντικά στη μείωση των επιπέδων απογοήτευσης στα μικρά παιδιά, επειδή θα εξακολουθούν να έχουν έναν αποτελεσματικό τρόπο να επικοινωνούν πώς αισθάνονται ή τι χρειάζονται. 

Τους ενθαρρύνουμε να προσθέτουν το σύμβολο για παρακαλώ όποτε θέλουν κάτι και το σύμβολο για ευχαριστώ όποτε το λαμβάνουν. Το βασικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε εδώ είναι να είστε υπομονετικοί. Χρειάζεται υπομονή και εξάσκηση, αλλά τελικά, θα μάθουν, διευκολύνοντας όλους. 

3. "Δοκιμάστε ξανά"

Τα παιδιά δυσκολεύονται να ελέγξουν τα συναισθήματά τους και συχνά ξεχνούν να είναι ευγενικά σε περιόδους άγχους ή ενθουσιασμού. Όταν ένα παιδί ξεχνά να προσθέσει παρακαλώ σε ένα αίτημα ή απαιτεί αγενώς κάτι από ένα άλλο, του ζητάμε να «προσπαθήσει ξανά» χρησιμοποιώντας τα ευγενικά του λόγια. Συχνά, αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται για να το θυμηθούν, και αρκετά σύντομα, δεν θα χρειαστεί να τους το ζητήσουμε ξανά.

4. Να είστε συνεπείς

Ως ενήλικες, έχει γίνει συνήθεια για εμάς να χρησιμοποιούμε το παρακαλώ και το ευχαριστώ στο λεξιλόγιό μας. Για να αναπτύξουν και τα παιδιά μας αυτές τις ίδιες συνήθειες, πρέπει να ακούν αυτές τις λέξεις στο σπίτι, στο σχολείο, ακόμη και στην παιδική χαρά. Μερικές φορές τα παιδιά χρησιμοποιούν με συνέπεια τους τρόπους τους και μετά «ξεχνούν» όταν φτάσουν σε ένα νέο στάδιο ανάπτυξης. Για άλλη μια φορά, το κλειδί είναι να έχετε υπομονή και να ενθαρρύνετε τη συμπεριφορά που θέλετε, ξανά και ξανά (και ξανά).

5. Δώστε Θετική Ενίσχυση

Η παροχή θετικής ενίσχυσης είναι πολύ πιο αποτελεσματική από την αρνητική ενίσχυση σε αυτήν την κατάσταση. Εάν τα επαινούμε για τη χρήση των τρόπων τους και την ευγένεια, θα τα ενθαρρύνουμε και θα τα παρακινήσουμε να συνεχίσουν τη συμπεριφορά τους. 

Όταν τα παιδιά μας μαθαίνουν, θέλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο θετικοί για να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους. Αν τιμωρήσουμε τα παιδιά μας που δεν χρησιμοποιούν "παρακαλώ" και "ευχαριστώ", θα αποθαρρυνθούν και θα απογοητευτούν. Αντίθετα, ας εστιάσουμε στη συμπεριφορά που είναι καλή και ας επαινέσουμε υπερβολικά εάν χρειάζεται.

Σας ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ και δίνετε αγάπη καθημερινά στο δημιούργημα μου. Δεν το θεωρώ δεδομένο!  

Με αγάπη,

Καρκανιά Εύη 

Λογοθεραπεύτρια-Λογοπεδικός

Εmail επικοινωνίας - διευκρινήσεων: tobalonitoulogou@gmail.com

Follow 🎈 on Instagram: speech_balloon

«Ο πνευματικός δημιουργός αυτού του κειμένου, παραχωρεί την άδεια αναδημοσίευσης - αναπαραγωγής του, σε οποιοδήποτε ηλεκτρονικό ή έντυπο μέσο, υπό την προϋπόθεση αναδημοσίευσης ολόκληρου του κειμένου και όχι της τμηματικής-αποσπασματικής αναδημοσίευσης.»